0-0, скудетото е блиску!

Натпреварот на сезоната за Јуве и Милан заврши “мирољубиво“, без голови. Со ова, Јувентус ја задржа предноста од 10 бода на 9 натпревари до крајот на сезоната, што би значело дека Милан треба да се надева дека ќе загубиме барем 3 натпревари и ќе имаме еден нерешен резултат, па доколку тие победат во сите средби до крајот да ни ја одземат титулата.
Натпреварот сам по себе беше досаден. Се чувствуваше нервозата кај двата тима. Јуве не сакаше да загуби а во исто време не сакаше ниту да напаѓа по секоја цена па морам да признаам дека токму нашата игра беше таа што го направи натпреварот досаден за публиката. Но, како што вели Капело: целта ги оправдува средствата, па така задоволен сум од крајниот исход со оглед на одличната игра на Милан. Милан беше тимот кој ја имаше иницијативата и најдобрите шанси во текот на целиот меч но им недостигаше малку среќа за да си заминат од Деле Алпи со 3 бода. Подетален извештај нема да пишувам бидејќи верувам дека сите го гледавте натпреварот, па нема зашто јас да ви прераскажувам.

Ќе обрнам внимание само на две ситуации кои сите (како што гледам во коментарите) ги сметате за спорни/контраверзни.
1. Играта со рака на Емерсон во шеснаесетникот: Неспорно е дека играње со рака имаше но само сакам да ве потсетам на правилата кои велат дека доколку играњето со рака е случајно/без намера, тогаш судијата според своето убедување проценува дали да досуди пенал или не (освен кога играта е во петерецот каде секако се досудува пенал). Со оглед на тоа што топката не одеше кон голот и Емерсон беше само на пола метар од Неста, бразилецот немаше ниту време да ја тргне раката и очигледно е дека немаше никаква намера. Сметам дека судијата реши правилно...има мали реакции од страна на Анчелоти, но ако досудеше пенал, тогаш ќе имаше реакции од Капело...ситуацијата беше 50-50. Светските медиуми главно го имаат следниот коментар:
“A corner kick found both Inzaghi and Gennaro Gattuso, the midfielder bringing a save out of Buffon. The move continued and Nesta was booked for dissent, as he claimed Emerson's handling offence was worthy of a penalty, but the two players were very close together and it was clearly involuntary.“
2. Црвениот картон на Гатузо: Сосема заслужен. Тој заработи жолт (втор) картон а не директен црвен и мислам дека за таков старт беше сосема заслужено. Неможам да се изначудам на глупавоста на потегот на Гатузо и на тоа зашто направи таков груб прекршок кога Недвед ја имаше топката пред својот шеснаесетник (не беше ниту во гол-шанса, ниту пак доколку Гатузо ја избиеше топката Милан ќе се најдеше во гол-шанса). Уште повеќе се разочарав од неговото пцуење на Капело на патот кон соблекувалната. Да се разбереме: Гатузо е фудбалерот од Милан кој најмногу го почитувам и го ценам и доколку би бирал еден фудбалер на Милан кој би сакал да премине во Јуве, тоа би бил Гатузо. НО, она што го направи е најпростачко нешто: му се обрати со пцуење на еден од синонимите на фудбалот во Италија и еден од најдобрите фудбалски работници во цела Европа - со тоа презентираше некултура, простотилак и примитивизам. Она што малку го поправи моето мислење е извинувањето на Гатузо по натпреварот кое Капело го прифати велејќи: “Тој не требаше да ме пцуе мене. Сепак, го прифаќам извинувањето бидејќи сум сигурен дека тоа го стори без намера, во жарот на играта“.Тоа е тоа. 10 бода предност на 9 натпревари пред крајот на сезоната, скудетото 99% останува во Торино (ако не се случи некое чудо) и тоа ни дава повеќе простор да се концентрираме на дуелите со Арсенал.

Forza Juve!!!